از حجم بالای واردات طلا توسط سوئیس تا صادرات آب طعم‌دار مخصوص نپال، هر کشوری صاحب مجموعه‌ای از منابع طبیعی منحصربه‌فرد و یک اقتصاد درهم‌تنیده است. به همین علت، وب‌سایت واچرکلاود در یک اقدام جالب، بیشترین صادرات و واردات هر کشور را به‌صورت اینفوگرافیک روی نقشه‌ی جهان به تصویر کشیده و نام محصولات، منابع طبیعی و مواد خامی که بیشترین حجم نقل و انتقال را در دنیا دارند مشخص کرده است.

برخی از این داده‌ها بسیار جالب توجه هستند. برای مثال، میخک صدپر در مجمع‌الجزایر کومور و کاکائو در ساحل عاج، بزرگ‌ترین حجم صادرات این کشورها را تشکیل می‌دهد. در طرف مقابل، قایق تفریحی در سنت کیتس و نویس و الماس در کشور صهیونیستی، بزرگ‌ترین میزان واردات را به خود اختصاص می‌دهند.

واردات

زمانی که صحبت از بزرگ‌ترین واردات هر کشور به میان می‌آید، مواد سوختی، بزرگ‌ترین ماده‌ی وارداتی محسوب می‌شود. در واقع ۹۷ از ۱۸۷ کشور، یعنی بیش از نیمی‌ از کشورهای جهان، با بیشترین واردات نفت خام (۱۸ کشور) و نفت تصفیه‌شده (۷۴ کشور)، بزرگ‌ترین واردکننده‌ی یکی از انواع مواد سوختی هستند. در نتیجه شکی وجود ندارد که نفت دنیای ما را اداره می‌کند.

حمل و نقل به طرز غیر منتظره‌ای با ۵۴ کشور، جایگاه دوم بیشترین واردات را دارد. در واقع، در ۲۶ کشور دنیا نظیر استرالیا، بریتانیا و ایالات متحده، واردات خودرو بیش از هر کالای دیگری انجام می‌شود. پس از خودرو، کشتی مسافربری، انواع کشتی‌های مختلف و حتی هواپیما، بالگرد و فضاپیما در رتبه‌های بعدی قرار دارند.

خودرو محبوب‌ترین کالای وارداتی در اغلب کشورهای خاورمیانه است. ایران، عراق، عربستان سعودی، عمان و قطر از جمله کشورهایی هستند که خودرو، کالای وارداتی اصلی آن‌ها محسوب می‌شود.

مواد غذایی، بزرگ‌ترین واردات اغلب کشورهای فقیر و دوردست دنیا است. برای مثال، سومالی، سودان جنوبی و سوریه، بزرگ‌ترین واردکننده‌ی مواد غذایی هستند. از ۱۲ کشوری که بیشترین حجم واردات غذا را دارند، سه کشور بیش از همه گندم، دو کشور طیور و دو کشور دیگر برنج وارد می‌کنند.

نقشه‌ی بیشترین واردات، نشان‌دهنده‌ی یک اختلاف قابل توجه بین غنی‌ترین و فقیرترین کشورهای جهان است. بیشتر کشورها در آمریکا و اروپای غربی، بیش از همه با حمل و نقل و فناوری در ارتباط هستند. درحالی‌که تمرکز اروپای شرقی و آسیا روی مواد سوختی قرار دارد. اغلب کشورهای دوردست و جزیره‌ای شکل کوچک دنیا نیز به طرز مشخصی، بیشترین نیاز به واردات مواد سوختی را دارند.

جمهوری آفریقای مرکزی، بیشترین حجم واردات تسلیحات نظامی را دارد. واردات برخی از کالاها در بعضی از کشورهای جهان، بیشترین حجم مبادلات تجاری آن‌ها را تشکیل می‌دهد. برای مثال جزایر مارشال، با اختصاص ۸۴.۳ درصد از مجموع واردات خود به کشتی‌های مسافربری و تجاری، بیش از همه با حوزه‌ی حمل و نقل در ارتباط است. درحالی‌که ۲۷.۷ درصد از مجموع واردات سوئیس، متعلق به طلا است.

صادرات

زمانی که صحبت از صادرات کشورها به میان می‌آید، شرایط تاحدودی عوض می‌شود. در اینجا، مواد سوختی همچنان بیشترین کالای صادراتی محسوب می‌شود. ۵۳ کشور از ۱۸۷ کشور دنیا، بیش از همه اقدام به صادرات مواد سوختی می‌کنند. نفت خام (۲۴ کشور)، نفت تصفیه‌شده (۱۸ کشور) و گاز مایع (۱۱ کشور) بیشترین صادرات مواد سوختی را شامل می‌شود.

صادرات فلز، مواد طبیعی و معدنی در رتبه‌ی دوم قرار دارد. ۵۰ کشور دنیا، بیش از همه مواد خام را صادر می‌کنند. در این میان، طلا بیشترین حجم صادرات را به خود اختصاص داده است و ۱۶ کشور از ۵۱ کشور، این فلز گران‌بها را به باقی جهان صادر می‌کنند. در طرف دیگر، اندونزی و کره‌ی شمالی، بیش از همه اقدام به صادرات بریکت (نوعی زغال فشرده) می‌کنند. علاوه بر این، لبنان تأمین‌کننده‌ی جواهرات، نیجریه مواد شیمیایی رادیواکتیو و گامبیا و جزایر سلیمان با اقتصاد سنتی خود بزرگ‌ترین صادرکننده‌ی چوب سخت هستند.

مواد غذایی بیشترین حجم صادرات ۳۵ کشور از ۱۸۷ کشور دنیا را تشکیل می‌دهد. از این بین، کشورهای کوچک‌تر و کشورهای جزیره‌ای بزرگ‌ترین صادرکنندگان غذا هستند. شیر عسلی (نیوزلند)، نوشیدنی‌های الکلی (باربادوس)، انگور (افغانستان)، فیله‌ماهی (مالدیو) و میخک صدپر (مجمع‌الجزایر کومور) از جمله منحصربه‌فردترین کالاهای صادراتی کشورهای جهان محسوب می‌شوند.

دسته‌بندی کشورها در اینجا نیز جالب توجه است. اکثر کشورهای اروپای غربی، تأمین‌کننده‌ی محصولات شاخه‌ی حمل و نقل هستند. در طرف مقابل، فقیرترین کشورهای دنیا به‌طور طبیعی متکی به منابع طبیعی خود نظیر مواد سوختی، فلزات، مواد طبیعی و معدنی هستند.

صادرات برخی از کشورها تک محصولی است. نفت خام در عراق، تیمور شرقی و آنگولا بیش از ۹۰ درصد مجموع صادرات این کشورها را تشکیل می‌دهد. درحالی‌که ۹۰.۴ درصد از مجموع صادرات جمهوی کیریباتی متعلق به ماهی غیر فیله‌ای یخ‌زده است.

طلا بخش عمده‌ی صادرات بورکینافاسو را تشکیل می‌دهد (۷۲.۶ درصد) و صادرات اصلی افغانستان بر پایه‌ی فروش انگور قرار دارد. درحالی‌که گینه‌ی بیسائو صادرکننده‌ی اصلی نارگیل در جهان است و صادرات اصلی چین را کامپیوتر تشکیل می‌دهد.

سهم کشورهای مختلف از مجموع صادرات و واردات جهان، اختلاف قابل توجهی با یکدیگر دارد. چین با ۲۳.۷ تریلیون دلار، مسئول ۱۵ درصد از مجموع صادرات جهان است؛ درحالی‌که سهم سوریه با ۶۱۳ میلیون دلار، تنها ۰.۰۰۳۹ درصد است. از بین ۱۹۶ کشور جهان، داده‌های مربوط به ۹ کشور شامل بوتساوانا، کوزوو، لسوتو، لیختن‌اشتاین، موناکو، نامبیا، سوازیلند، تایوان و واتیکان در دسترس نیست.